RASİM ÖZDENÖREN

  Rasim Özdenören vefat etti. Rabbim rahmet etsin. Yıllar önce dünyasına girmiş ve Ezelî Mağluplar da bir fasıl ayırmıştım. Ruhumun Masalı Şehr-i Urfa ellerinden öpmüştü. Okudu mu, bilmiyorum. Yedi Güzel Adam'dan biri. Bazılarına göre birincisi. Bütün kitaplarını okumuştum. Ruhun Malzemeleri, Gül Yetiştiren Adam, Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı, Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler, Köpekçe Düşünceler, Düşünsel Duruş şimdilik aklıma gelenler.   O zamanlar İslamcı ve muhafazakar yazarları yutarak okuyordum. Ruhun Malzemeleri'nde  Cemil Meriç'i eleştiriyordu. Üstad roman ölecek dediği için. Pek hoşuma gitmemişti. Çünkü iflah olmaz bir Cemil Meriç hayranıydım. Sonra aradan yıllar geçti. Diğer Türk klasikleri ve dünya klasikleri girdi dünyama. Böylece Yedi Güzel Adam'ın bir zamanlar çok parlak görünen ışığı giderek sönükleşti. Rasim Özdenören'de kelime işçiliği kısmen iyiydi ama eserlerine sarsıcı bir ruh üfleyemiyordu. Bu birçok muhafazakar kalem erbabının esas sorunuydu.   Onlardan önce Necip Fazıl okumuştum. Necip Fazıl okuduktan sonra onlar daima gölgede kaldı. Hiçbiri üstadın seviyesine irtifa edemedi. Entelektüel duruş anlamında zamanın sınavından geçtiklerini söylemek çok zor. Kurb-i sultan âteş-i suzan. Bu ateş onu ve ona benzer çok kişiyi yaktı. Kaderin garip cilvelerinden. Ödül aldığı için ödün verenlerdendi. Belki de ödün verdiği için ödül alanlardandı. Gül Yetiştiren Adam'ın silik bir hatırası var hayalimde. Muhafazakar muhitte yıllardır bu adamdan eser yok. Böyle bir adam hiçbir zaman yoktu belki de. Kafka tesirinden bahsediyordu bazı eleştirmenler. Tesir belki ama varoluşsal duyuş anlamında Kafka ile kıyas bile edilmez.   Şiiri bilmem ama romanda, hikayede, öyküde, denemede mutlak ve kesin hakikatlere iman etmiş olan yazarlar evrensel insani hislere, hallere, vaziyetlere, sorunlara, durumlara tercüman olamıyorlar. Çünkü bunların gözünde edebiyat ve sanat bir düşünceyi, ideolojiyi, ülküyü haklı çıkarmak için bir araçtır sadece.