HANİ KUDÜS AKSAM NERDE?

Binlerce Mürselat’ın, evliyanın, Gönlündeki Aziz Mescid. İlk Kıblegah, Miraç yurdu; Hani Kudüs, Aksam nerde?. Nebi Süleyman’dan, bu güne, Girmemişti böyle güne. Bir Ömer ve Selahaddin’e, Özlem duyan Aksam nerde? Cuma’ları buruk geçen, Bayram’ları yaslı geçen. Namahreme tutsak olan; Güzel şehir, Aksam nerde? Uyumuş Ümmet, seyretmekte, Yahudi ise, katletmekte. Bir buçuk milyar, başsız Ümmet; Ağla dövün, Aksam nerde? Enbiyanın aziz şehri, Beyt-i makdis, İsra şehri. Şimdi Fatih’ini bekler; Ağla, de ki; Kudüs nerde? Azmanlar birleşmiş, diş biler, Dağınık Ümmetse seyreder. Sanma ki, bu böyle gider, Ah Kudüs, Aksam nerde? Zaman “kal ’ın” (laf) devri değil, Direniş hal ile irkil; Ecnebiye kanma artık, Hani Kudüs Aksam nerde? Kur’an’la ilahi methe, Sünnetle ulaştı fethe. Şimdi “Yehud” hedefinde, Uyan Ümmet, Aksam nerde? Aksam ağlar ben gülemem, Kudüs yıkık, seyredemem. Haktan başka yol bilemem, Koyul yola, Aksam nerde? Nusret Salih, Kudüs nerde? Uyuma kalk, tutul derde. Bak, aradan kalktı perde, Hani Kudüs, Aksam nerde? Küfür birden, saldırmakta, Sopasını sallamakta. Tasmalılar, yer satmakta, Gel Selahaddin, Aksam nerde? Uyan Selahaddin, bak ibrete, Abdülhamid, bak fetrete. Kalk mezardan, bak Ümmet’e, Dağılmışlar, Aksan nerde? Duygularımızın acizane ve naçizane bir ifadesidir. Yoksa biz kim şairlik kim, Aksa'yı tarif etmek kim?...