KERİM’E MEKTUP

Dünya olmuş kaynar kazan, Sakın ola, yanma Kerim! Mor güllere vurmuş hazan, Sakın sen de solma Kerim! Vitrinlerde şehvet teşhir, Ölü ruhlar, nefse esir. Para pul başlara vezir, Sakın kanan, olma Kerim! Dünya gurbet, Ukba Sıla, Ordadır ebedi mola. Cep dostları, gelmez yola, Onlara yol gitme Kerim! Çarşı pazarlarda isyan, Karanlıklar ayan beyan. Nuh Gemisi yol revan, Necat yoluna gir, Kerim! Her şey sonra, önce İslam, Hayat onla olur tamam. Rabbe secde, nefse kıyam, Edenlerden ol, ha Kerim! Sakın kötü arkadaştan, Sırıtkan yobaz yandaştan, Beri ol zalimden nar’dan, Nar insanı yakar Kerim! Ol düşmüşün tutan eli, İffetli ol Yusuf gibi. Sahte yara verme eli, Aman ha dikkat, Kerim! Haktan başka, yol tanıma, Dünya fani, kafa takma. Elbisen sat, dostun satma, İzzet dürüstlükte, Kerim! Çok laf, lokma nevm’den sakın, Ömür bitiyor, yarın yakın. İkiyüzlüye tavır takın, Haktan taviz verme Kerim! Baba nasihati dinle, Yürüme hırs,gurur kinle. İhlas ve ihsan seninle, Kılavuzun olsun, Kerim!... (Şiir defterimden)