KAN VE GÖZYAŞI YERİNE

  İnsan, kâinatın varoluş sebebi. Yüce Kudretin en büyük MÜCİZE 'si. Bu yüce varlığı, diğer varlıklardan ayıran özellikleri bir güzden geçirelim. Kâinat dediğimiz de binlerce alemi barındıran bir küre. Hayvanlar alemi, cinler alemi ve daha keşfedilmemiş gökyüzünde ki alemler. Her bir alemin, kendi için de bir ilişkisi var. Mesala, bizim anlamadığımız ancak, kendi içinde birbiri ile kendi lisansları ile anlaşan hayvanlar. Tavuk, kendi yavrularını korurken, bir tehlike gördüğü zaman, bizim anlayamadığımız ancak, yavruların anladığı bir ses ya da dil ile uyarır. Tehlike geçtiği zaman da yine kendine has bir ses ya da dil ile, onlara komut verir. Bu komutu alan yavrular rahatlar ve normal hayatına devam ederler. Peki, bütün bu varlıklar kimin için yaratılmış? Elbette insanlar için. Peki, gökyüzü ve yer yüzünde ki, bütün varlıkların kendisi için yaratıldığının farkında mı insanlar? Bu nimetler ile donatılmış kâinatın, kendisine hizmet kar olarak yaratıldığının farkında mı acaba? Olan var olmayan da. Sebebi nedir? Çünkü insanlar, birbirleri ile uğraşmaktan, nefis ve hevesin esiri olduğu bir zamanda, ELBETTE HAKİKATİ de bulamaz, kavrayamaz. İnsan, insanın kurdu olmuş adeta. Yeryüzü bir küçük cehenneme döndürülmüş, kendi menfaatleri için yeryüzünü ve gökyüzünü ateşe verecek kadar gözü dünmüş. Kimler bunlar? Masum ve mazlumun sırtından geçinen, ancak, kendini bir kurtarıcı olarak gösteren zalimler. "Biz, ıslah edici ve tek kurtarıcıyız. Size ve dünya da ki insanlara hakkı ve hukuku, refah ve barışı getireceğiz". Diyenler. Tarihte hep isimler değişmiş. Ancak, söylemler hep aynı. O halde geliniz. Barış ta ve kardeşlikte bir olalım. Birbirimizin sırtına basarak değil, el ele tutuşup kainatımızı bir barış adasına çevirelim. Ekmeğimizi paylaşalım. Savaşların çığlığın da değil, Birbirimize olan Sevgi yumağından çığlıklar atalım. Evet, hepimiz Âdem oğluyuz. Hepimize bu Kâinat yeter. Hepimize yetecek nimetler ile donatılmış. Kardeş olalım. Kardeşçe nimetleri paylaşalım. Kalın selametle...