İSTİŞARE

-Bilgi ve tecrübe sahibi kimselerle yapılır. -Cahille yapılmaz. -Bir işin nasıl yapılacağı? Kimlerle yapılabileceği? Ne kadara yapılabileceği? vb işin ana temasının açıklığa kavuşturulması amacı taşır. -Her boş konuşmaya “istişare ettik” denilmez. -İstişare eden kişi; “neyi bildiğini bilen”, “neyi bilmediğini bilen” kimsedir. -“Her şeyi ben bilirim” diyenlerin yapabileceği bir durum değildir. -Bilgili ve tecrübeli danışmanlar, müşavirler, müsteşarlar edinerek profesyonel şekilde yapılabilir. -Sırf maaş alsın diye adının başına “danışman” yazılanlarla ya da kızağa çekilmek için müşavir unvanı verilenlerle yapılmaz. -Tarih, coğrafya, hendese(hesap) bilenlerle yapılır. -İstişare edilecek konunun “Tarih, coğrafya, hendese” ilmiyle alakasının olmadığını düşünenler, istişare kültürünü dahi kavrayamamış olanlardır. Zira konunun nerelere dokunacağı, nerelerden referans alınarak vuzuha kavuşturulacağını cahiller anlamaz. -İstişare edilecek kişi seçilirken; aynı partiden, aynı aileden, aynı cemaatten olması esas alınamaz. -Bilgi, tecrübe, ulusal ve uluslararası başarılar esas alınır. -İstişare etmek demek, kişinin ya da kurumun zaten aklında olan bir işi, sırf birilerine teyit ettirmesi demek değildir. -Aksine; revize etmek, tamamen değiştirmek ya da tamamen iptal etmek gibi sonuçları kabul etmek demektir. -Özgür ruhlu, etik değerlere sahip insanlar istişare ederler. -Aile bireylerinin ya da bağlı olduğu cemaatinin emrinde oturup kalkan iktidarsızlar istişare edemezler. Kısaca “istişare etmek” bir kültürdür. Kültürsüzlerin alakası olmaz. İstişare edilenin seviyesi, istişare edenin seviyesini gösterir. Ancak kaliteli insanlar yüksel seciyeli insanlarla istişare eder.