Memleketlerinde çalışma olanağı bulamayan tarım işçilerinin mevsimlik dramı devam ediyor. Tarım kenti diye övünülen, (GAP) Güneydoğu Anadolu Projesi sayesinde ovaları suya kavuştu diye haberler yapılan Şanlıurfa'da temel tarım sorunu hala çözüme kavuşamadı.
Her yıl ‘Tarımda Hizmet Akdi ile Süresiz Çalışanlar’ olarak tanımlanan binlerce mevsimlik tarım işçisi Sakarya’nın yolunu tutuyor. Ağustos ayında başlayan işçilik ekim ayına kadar sürüyor. Ülkenin doğusundan batısına başlayan yolculuk fındık bahçelerinde son buluyor. Kimi ailesini toparlayıp, kimi okulunu bırakıp geliyor.
12 saatlik çalışmanın sonucunda sosyal güvenceleri olmadan bu yıl günlük 450 lira kazanıyor işçiler. Çok az ücretlere çalıştırılan ve yoksulluk sınırının altında yaşamak zorunda kalan tarım işçileri kölelik koşullarında çalıştırılıyor.
12 SAAT TER DÖKÜYORLAR
Fındık toplamak için Mardin'den Kocaali'ne gelen mevsimlik tarım işçisi Mahmut Başakçı, “Buraya mevsimlik işçi olarak geliyorum. Buraya geleli 1 hafta oldu. Sabah saat 8’de başlayıp akşam 7 gibi bitiriyoruz. Bahçe sahibinin bize sağladığı çiftlikte kalıyoruz. Sabah erkende başlıyoruz, akşama kadar çalışıyoruz tabii ki bünyeyi zorluyor. Fındık topluyor, çuval taşıyorum. Bu bahçede 21-22 kişi çalışıyoruz” dedi.
GÜNLÜK 450 TL YEVMİYE
Evini geçindirmek için Diyarbakır'dan gelen ve mevsimlik tarım işçiliği yapan Süleyman Başakçı ise, “Fındık zamanı geldi bizde Diyarbakır’dan buraya geldik. Bazı yerlerde 1 ay kalıyoruz bazı yerlerde 45-50 gün kalıyoruz. Şuanda fındık fiyatı üreticiyi kurtarmıyor bu sebeple yevmiyelerde işçiyi kurtarmıyor. Sabahtan akşama kadar eğiliyor fındık topluyorsun, zor oluyor tabi bünye zorlanıyor. Yaklaşık 12 saat çalışıyoruz günlük 450 TL para alıyoruz. Bir haftadır çalışıyoruz ve yaklaşık 35-40 gün daha burada çalışacağız” sözlerini kullandı.
Yaşam koşullarının kötü olduğu tarlalarda kurdukları çadırlarda konaklayarak para kazanmaya çalışan mevsimlik tarım işçilerinin ne durumları iyileştirelebildi ne de memleketlerinde çalışma olanağı sağlanabildi.
BİHA
0 Yorum