Pazar. Bütün gün evde. Uyku ve uyuşukluk arası. Biraz Cemil Meriç, biraz Türk Filmi. Sonra içeride avarece gezinti. Hava cehennem. Parkta mangal kokuları ve dumanları. Herkes dışarıda. Anlamsız bir akış, bir koşuşturmaca. Kaza haberleri. Ölen garibanlar. Yüreği dayanmıyor insanın. Kader. İmtihan. Yaşama sıkıntısı. Elden başka bir şey gelmiyor. Günde binlerce insan ölüyor, binlerce insan doğuyor. Gelen var, giden var. Giden gelene yer hazırlıyor. Dolar boşalır bir han şu dünya. Vazifesi biten gidiyor, vazifesi başlayan geliyor. Ama isteğe bağlı değil bu gidiş gelişler. Ne güzel teselli! Gerçekten öyle mi acaba? Gerçek yok. Zanlar var, vehimler var, teselliler var, kanmaklar var, tutunmaklar var...   Kitaplar hiç gitmeyince yazmak istemiyor insan. Hitap ettiğin, içinde yaşadığın kitle kitaptan ve okumaktan nefret ediyor. Dünya zengini olsa alacağı en son şey kitap. Kültürsüz, eğitimsiz, nobran, sonradan görme. İnsanları küçümsemeye hakkın var mı? Sabahtan akşama kadar tarlada, fabrikada, güneş altında karın tokluğuna çalışan insanlara kitaplardan ve okumaktan bahsetmek saygısızlık. Sıcaklar boğuyor insanı. Ağustos ayında Urfa'da olmak gerçek bir talihsizlik. İki haftadır hayatta değilim, yaşıyorum öylesine. İki haftadır televizyon izlemiyorum, gazete okumuyorum.   Siyaset dünyası ne alemde bilmiyorum. Kafam bomboş. Jules Payot'un "İrade Terbiyesi" isimli kitabını karıştırdım biraz. Bıraktım, devam edemedim. İradem yok denecek kadar zayıf. Rüzgarın önündeki kuru yaprak gibi. Aile, kardeşler, akrabalar, köy, Urfalılar, Urfalılık, taşralılık ve öldürücü sıcaklar. Parkta genç bir kızın elinde Sabahattin Ali'nin "İçimizdeki Şeytan" kitabını gördüm. Okuma günlerimi özledim. Saatlerce iyi yazılmış bir kitabın satırları arasında halvet etmeyi. Hayatı kitaplardan tanımak hayatı hiç tanımamaktır. Ömrünü kitaplara harcamış insanlar hayatı en az tanıyan insanlar. Kitaplar perdeliyor hayatı. Hayat bütün kitapların üstünde ve ötesinde. Kaypak, değişken, sevimsiz, bin bir yüzlü...   Bir yanda evler, villalar, arabalar, şehvet, para, şöhret, zenginlik, makam, mevki, yaşama hırsı ve hevesi. Bir yanda bütün bunları hiçe indiren ve sıfırlayan ölüm. Kapatılması imkansız büyük bir nisbetsizlik bu.