Siyaset yapmak, her hal ve şartta memleketin ve memleketlinin faydasına “Fikir beyan etmekten” çıkmış durumda.
İstediği bir adaylığı/koltuğu/ihaleyi/işi,
- Elde edene kadar fikir beyan etmek, haksızlığa karşı çıkmak ve etik değerleri dillendirmek mümkün olabilirken,
- Elde ettikten sonra ya yalakalık ya da derin bir sessizlik şart olmuş durumdadır.
Hal böyle olunca partiler de bir şehrin temsilcilerini atarken ya da aday ederken bu duruma yüksek hassasiyetle dikkat etmektedir.
Aday olarak atayacakları kişi,
- Omurgalı bir şekilde duruş sergilemiş mi, sergilememiş mi? Şayet hep doğruları söyleyen biriyse, bundan vaz geçer mi, vaz geçmez mi?
- Dili düzgün mü? Yoksa konuşmasında halavet yok mu? Yani yarın bir gün doğrularla parti menfaati çelişirse ve o da doğruları konuşma yönünde varlık gösterirse etrafın uyanmasına sebebiyet verecek belagate sahip mi, değil mi?
- Aday edildiği ve/veya atandığı gün itibarıyla “Önce halk, sonra partim, sonra ben” demeye devam mı edecek, yoksa “Önce partim, sonra ben, sonra da halk” çizgisine geçebilecek mi?
- Ankara’da memleketinin temsilcisi mi olacak, yoksa memleketinde partisinin temsilcisi mi olacak?
- Ülkede sıradan bir olay bile cereyan ettiğinde vicdanının sesiyle mi hareket edecek, yoksa partisinin o konudaki açıklamasını bekleyip ona göre mi hareket edecek?
- Gün gelir de, parti olarak kendisini aday etmeme ya da pasifize etme durumu cereyan ederse, millet onu bağımsız olarak ya da başka bir partide tekrar seçer mi, sever mi, yoksa yüzüne bile bakmaz mı?
- Mikrofonu eline aldığında halk coşar mı, yoksa “Partin olmasa sen hiç bir işe yaramazsın” mı der?
- Fikirleriyle, duruşuyla, konuşmasıyla ve saygınlığıyla partinin o şehri bağladığı “Ağabey” pozisyonundaki kişinin çıtasını mı yükseltir, yoksa çok çok altında kendisine biçilen rolü mü üstlenir?
İşte bu ve benzeri kıstaslar arasından bin bir meşakkatle seçim yapılır. Olumlu yönde çıkanlar mı seçilir, yoksa olumsuz yönde çıkanlar mı seçilir? O da bugünkü tabloya bakınca anlaşılıyor zaten. Her parti kendi bakış açısına göre bir neticeye varmış ve milletin önüne koymuş olduğuna göre, arif olan bir bakışta hemen görür.
İyi okumalar...
0 Yorum