Namaz, müminin miracıdır. İlk miraca çıkan da Hazreti Muhammed (a.s)’dır.
Hz. peygamber, miraca çıkarken de, o esnada meydana gelen durumu anlatır Ettehayatu duası.
Tahiyyat duasının anlamı şöyledir: “Bütün tazimler, övgüler, mülkler, kavlî, bedenî ve malî ibadetler Allah’a mahsustur. Ey Peygamber! Sana selâm olsun, Allah’ın rahmeti ve bereketi üzerine olsun. Selâm bize ve Allah’ın sâlih kullarına olsun. Kesin olarak bilir ve beyan ederim ki Allah’tan başka tanrı yoktur ve şehadet ederim ki Hz. Muhammed Allah’ın kulu ve elçisidir.”
Rabbimiz'in huzuruna çıktığı zaman Hz. Muhammed, hiçbir peygambere nasip olmayan bir durum gerçekleşir.
Bu dua da anlaşılacağı gibi, sadece Hz. Peygamber övgülere nail olmuyor?
Aynı zamanda, O'nun yolunu takip edenlere de selamlar var.
Kimlere selam var?
Hak davasını güdenlere.
İman ehline.
Namaz kılanlara.
Kısaca ehli imana.
İşte, böyle bir makamda görülmek ne güzel değil mi?
Namaz kılanlara, Rabbimiz tarafından muhatap alınmak.
Bu duayı okurken, bu minval de okuduğumuzu unutmayalım.
Çoğu zaman, Ettehayatu duası okurken hem hızlı okuyup geçiştiririz.
Böyle olmaması gerekir.
Nedeni ise, Allah'ın huzurunda olduğumuzu unutmayalım.
Tüm müminler, hep bir ağızdan hem Allah'a şükür ediyor hem de H.z. Muhammed’e selam gönderdiğini.
Bu şekilde eda edilen bir namaz, ancak huzur ve sekinet verir.
Mümin insanlar, her yapılan duanın anlamını bilerek namazı kılarsa, o namazdan daha fazla lezzet alır.
Rabbim, bu şekilde namaz kılan kullarından eylesin bizleri.
Kalın selâmet ile…
Daha fazla gösterilecek yazı bulunamadı!
Tekrar deneyiniz.