İşte Urfa halk oyunlarından Kımıl ve hikayesi

KIMIL VE HİKAYESİ Kımıl, Şanlıurfa’da Süne adı verilen bir haşeredir. Buğdaylar başak bağla­dığı sırada tanelere dadanır. 10-11 mm. uzunlu­ğunda tıknaz gövdeli bir böcektir. Kışı yüksek yerlerde yaylalarda yaprakların ve bitki kırıntıla­rının altında geçirir. İlkbaharda ovalara iner; yu­murtalarını iki sıra halinde yaprakların alt yüzüne bırakır. Yumurtadan çıkan böcekler sütlü taneleri emerek beslenir. Kımılın bu yörenin topraklarını başlangıç tarihi belli olmayan bir zaman içerisinde istila etti­ği dile getirilir. Süne, kelimenin tam anlamıyla büyük bir fe­la­ket olarak toplumun günlük yaşamında yer al­mak­tadır. Tüm karşı koymalara rağmen bu para­zit hay­van ortadan kaldırılamamaktadır. Ekinler boy attığı zaman, başaklar süt halinde iken kımıl tarlaya girer, başağa doğru tırmanır ve başaktaki sütleri emdik­ten sonra başka bir başağa geçer. Kımıl mücâdelesinde ilaçla başa çıkılamayınca bu haşereleri toplama yoluna başvurulur. Toplanan kımıl, kilo ile zirai mücâdele kurumla­rına satılır. Kımıl toplayanların ellerinde genel­likle kalbur, bellerinde iş önlüğü veya torbalar bulunur. Toplayıcılar kalburla buğday saplarına vurarak buğday başakları üzerindeki kımılların kalbura dö­külmesini sağlarlar. Kalburda biriken kımıllar, ön­lüklere ve daha sonra torbalara aktarı­lır. Böylece her köylü, günde birkaç kiloyu bulan kımıl topla­mış olur. Kımıl zamanla köylerde, bu hayat mücâ­de­lesini dramatize eden bir halk oyunu olarak or­taya çıkmıştır. Bu oyun halay türündedir. Yay ve daire şeklinde sıralanan, çok sayıda erkek ve ka­dın tara­fından köy meydanında oynanmaktadır. Bu oyun oynanırken, davul ve zurna eşliğinde türkü de söylenir. Yalnız erkek, yalnız kız veya kız-erkekle beraber oynanır.