ÖZEL HABER - Kendirci mesleği, kökeni çok eski dönemlere uzanan ve doğal liflerden üretim yapılan geleneksel zanaatlar arasında yer alıyor.
Özellikle Anadolu’nun kırsal bölgelerinde yüzyıllar boyunca önemli bir geçim kaynağı olan kendircilik, geçmişte tarımdan dokumaya kadar pek çok alanda kullanıldı.
Dayanıklılığı ve doğallığıyla bilinen kendir ürünleri, uzun yıllar boyunca Anadolu insanının vazgeçilmezleri arasında yer aldı.
Teknolojinin gelişmesi, makineleşmenin yaygınlaşması, hayvancılığın gerilemesi ve geleneksel üretim biçimlerinin terk edilmesi, kendircilik mesleğini bitme noktasına getirmiş durumda.
Şanlıurfa’nın Eyyübiye ilçesinde, Tarihi Çarşılar Bölgesinde bulunan Aktar Pazarında 52 yıldır kendircilik yapan Mahmut Beden, unutulmaya yüz tutan mesleğini tüm zorluklara rağmen yaşatmaya çalışıyor.
Kendirin geçmişte hayatın birçok alanında kullanıldığını ifade eden Beden, kuyudan su çekmede, çadırlarda, koyun ve develerin bağlanmasında kendirin vazgeçilmez olduğunu söyledi.
BEDEN: BU MESLEK ÇOK ESKİDİR, AİLECE EVDE YAPARDIK
Mesleğinin artık son temsilcilerinden biri olduğunu dile getiren Beden, geçmişte kendirciliğin ailece evlerde yapıldığını belirterek, “Bu meslek çok eskidir. Eskiden evde, ailece çalışırdık. Şimdi ne çırak var ne de bu işi sürdürecek yeni nesil. Her şey makineleşti, hayvancılık da eskisi gibi kalmadı. Bu da bizim işlerimizi doğrudan etkiledi” dedi.
“ESKİDEN 2 TON İPİ 10 GÜNDE BİTİRİRDİK, ŞİMDİ 100 KİLO İP 2 YILDA BİTMİYOR”
Günümüzde pamuk kendirin yerini naylon ve polyester ürünlerin aldığını belirten Beden, “Artık her şey naylon oldu. Makineyle yapılıyor. Eskiden 2 ton ipi 10 günde bitirirdik, şimdi 100 kilo ip 2 yılda bitmiyor.” ifadesini kullandı.
“HAYVANCILIĞIN GERİLEMESİ İŞİMİZİ ETKİLEDİ”
Hayvancılıktaki gerilemenin de mesleği olumsuz etkilediğini vurgulayan Mahmut Beden, “Eskiden bir köye gittiğimizde 100 koyun, 10 büyükbaş hayvan olurdu. Şimdi köylerde 1 koyun bile bulamıyoruz. Şanlıurfa tarım şehriydi.” diye konuştu.
0 Yorum