İBRAHİM-İ OLMAK BEDEL İSTER!.

Allah kendisine mülk verdi diye Rabbi konusunda İbrahim'le tartışmaya gireni görmedin mi? Hani İbrahim: "Benim Rabbim diriltir ve öldürür." demişti; o da: "Ben de öldürür ve diriltirim." demişti. (O zaman) İbrahim: "Şüphe yok Allah güneşi doğudan getirir, (hadi) sen de onu batıdan getir." deyince o inkârcı böylece afallayıp kalmıştı. Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez. (Bakara, 2/258)  Put kıran İbrahim (a.s); Rabbine olan teslimiyetinin bir sonucu olarak; Nemrut tarafından ateşe atıldığında, Cebrail'in (a.s) o'na yetişip: "Ben Cebrail'im var mı bana bir ihtiyacın sorusuna; kendisi için ateşe atıldığım Rabbimden başkasına ihtiyacım yoktur diye cevap veren, her çağın İbrahimi olan toplumları için, örnek ve önder bir şahsiyettir!  İbrahim (a.s) gibi, çağın modern Nemrutalarına karşı kıyam edemeyen fert ve toplumlar; Allah'a baş eğımeyi öğrenemezler. İbrahimi olmak, Allah'ın dinine, ve onun tüm hükümlerine sahip çıkmak demektir. İbrahimi olmak; kuvveden fiile geçip, putçu zihniyetin yüzüne şamar vurup hakkı haykırmaktır...  İbrahimi olmak; Allahın hüküm ve hakimiyeti uğrunda, feda'yı can etmektir. İbrahimi olmak; sözde değil özde, söylemde değil eylemde; her zaman ve mekânda hakkı haykırmakla, zoru kolaylaştırmanın meşru yollarını aramaktır... İbrahimi olmak; her çağın Nemrud-i güçlerin korkulu rüyası, Âziz ve Celil olan Rabbimizin Kahhar ismini zırh eyleyip Allah ve Resulü'nün düşmanlarını kahr-u perişan etmektir.  İbrahim olabilmek için, öncelikle; İbrahimi/Muhammedi olmayı başarmaktır... İbrahim (a.s) yolunda olanlar, her çağda ve her yerde; zalim, zorba, despot ve Nemrutlaşan azgın ve şımarık olanlara karşı kıyam etmek zorundadırlar! "Andolsun, Allah'a sizler arkanızı dönüp gittikten sonra ben sizin putlarınıza muhakkak bir tuzak kuracağım." (Enbiya, 21/57)  Böylece o yalnızca büyükleri hariç olmak üzere onları paramparça etti; belki ona başvururlar diye. (Enbiya, 21/58)  "Bizim ilahlarımıza bunu kim yaptı? Şüphesiz o zalimlerden biridir." dediler. (Enbiya, 21/59)  "Kendisine İbrahim denilen bir gencin bunları diline doladığını işittik." dediler. (Enbiya, 21/60)  Dediler ki: "Öyleyse onu insanların gözü önüne getirin ki ona (nasıl bir ceza vereceğimize) şahid olsunlar." (Enbiya, 21/61)  Dediler ki: "Ey İbrahim, bunu ilahlarımıza sen mi yaptın?" (Enbiya, 21/62)  "Hayır" dedi. "Bu yapmıştır, bu onların büyükleridir; eğer konuşabiliyorsa siz onlara soruverin." (Enbiya, 21/63)  Bunun üzerine, kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) "Zalimler sizlersiniz, sizler!" dediler. (Enbiya, 21/64)  Sonra yine tepeleri üstüne ters döndüler: "Andolsun bunların konuşamayacaklarını sen de bilmektesin." (Enbiya, 21/65)  Dedi ki: "O hâlde Allah'ı bırakıp da sizlere yararı olmayan ve zararı dokunmayan şeylere mi tapıyorsunuz?" (Enbiya, 21/66)  "Yuh size ve Allah'tan başka taptıklarınıza. Siz yine de akıllanmayacak mısınız?" (Enbiya, 21/67)  Dediler ki: "Eğer (bir şey) yapacaksanız, onu yakın ve ilahlarınıza yardımda bulunun." (Enbiya, 21/68) Ve Nemrud aleyhi la'ne'nin, İbrahim (a.s) babamızın karşısında cevapsız kalıp, onu ateşe atmakla tehdite başvurduğunda; Rabbelâlemin'in, ateşe emir vermesiyle, İbrahim (a.s)'i  Nemrud'a ve onun yenilmez diye övündüğü ordusuna karşı, muzaffer kılmıştı...  Biz de dedik ki: "Ey ateş, İbrahim'e karşı soğuk ve esenlik ol." (Enbiya, 21/69) İşte ibrahim olmak budur!... Netice: "İbrahim'i zafer, Nemrud-i yenilgi..." Güzel akıbet, mütakkilerindir! Kalın sağlıcakla efendim. 06 Şubat 2023. Pazartesi...