HIRS VE DOYUMSUZLUK İNSANI ESFEL EDER

Hırs veya başka bir tabirle doyumsuzluk(tamahkârlık); insanın beden ve gönül sarayını tahrip eden iki tane amansızmanevi hastalıktır… Bu hastalığın bulaştığı insanların; merhamet ve acımaduyguları körelir. Vadiler dolusu mal ve servet, onların gözünü doyurmaz… Çünkügönül dünyalarını, başkalarına yer bırakmayacak kadar daraltmışlardır! Hırslıinsan, sadece kendini düşünür; başka insanların elindekine göz diker, yedikçeacıkır; acıktıkça yer ve tam manasıyla egoizm girdabında yalnızlaşarak, sonundaboğulur… Hırs ve doyumsuzluğun istilaettiği insanlar; bazen akrep, bazen de yılan gibi acımasız olurlar. Menfaatlerisöz konusu olduğunda; başkalarına asla acımazlar. Başka insanların geçmişteonlara yaptığı iyilik ve ihsanı, bir çırpıda silip atacak kadar nankör, inkâredecek kadar da münkirdirler… Akrep gibidirler çünkü, iyilik gördükleriinsanlara,en can alıcı zamanlarında zarar vermekten çekinmezler. Yılangibidirler çünkü, fırsat buldukları an atağa geçip, ısırırlar… Evet, hırs;manevi bir hastalıktır ki, bu hastalığın tek bir tedavisi vardır: “Tahkiki bir İman, Salih amel ve kararlıbir tevbe!... Bunun dışında, dünyanın tüm hekim ve doktorları toplanıp birarayagelseler dahi; bu hastalığındef’ine bir çare bulamazlar… Hakikaten hiç düşündük mü? Mesela,neden tefecilik ve ihtikâr yapan insanların çoğu; cimri ve pinti olurlar? Çünküonlar, kendi nefislerinden başkasını düşünmedikleri halde, kendi kendilerinebile eziyet ederlerde, farkında değiller. Düşünselerdi, zaten insan gibi yaşarve insanlığa fayda sağlayacak işler yapmak için biraz gayret sarf ederlerdi!Hırs hastalığına yakalananların birçoğu; toplumun en adi ve en pejmürdeinsanları olarak yaşarlar. Çünkü onlar,sağlıklı bir şekilde yiyemezler,içemezler; biriktirdikçe biriktirirler, biraz daha, biraz daha, daha, dahaderken; zaman olur ki yemeye içmeye bile zamanları kalmadan;kapılarına eceldayanıp, amansız hastalıklarınistilasına uğrayıp öbür tarafı boylarlar… Evet, Hırs ve tamahkârlık;bulaştığı insanı, Ahsen’i takvim sıfatından çıkarıp, esfeli Safiline düşürüpgark eder… Geçmişin muhasebesini asla yapma melekelerini yitirdikleri için, hepyarınların hesap kitabını yapar dururlar. Geçmişte çekmiş olduklarısıkıntılardan ders çıkarma gibi bir dertleri ve düşünceleri yoktur, çünküburunları havada, başları kalkık, bedenleri kibir kirleriyle sıvanmıştır.Başkalarının sırtına binmekten çok zevk ve keyif alırlar. İşleri bittiğinde,bazen babalarına bile acımadan kast ederler. Dedik ya bunlar Akrep gibidirler. “Hz. Mevlana şu kıssayı ne güzelde anlatır: “Bir gün bir akrep ırmağınkenarında dolaşıyordu. O anda bir kaplumbağa akrebin yanına gelip ona; Buradane yapıyorsun? Diye sordu. Akrep de; Ben ırmağın öte tarafına geçmek için birçare arıyorum. Çünkü benim bütün yavrularım ırmağın öte yanındadır’ diye cevapverdi. Kaplumbağa akrebin bu haline çok üzüldü ve onu sırtına alıp su üstündeyüzmeye başladı. Irmağın ortasına gelince akrebin fıtratı gereği sokmak arzusuuyandı. Kaplumbağanın sırtına iğnesini dokundurdu. Kaplumbağa, ‘Ne yapıyorsun?’diye sordu. Akrep, ‘Hünerimi gösteriyorum. Sen bana iyilik edip yarama merhemkoydun. Ben de sana iğnemi sokuyorum. Benim göstereceğim şefkat de ancak budur’dedi. Bunun üzerine kaplumbağa hemen suya daldı. Akrep de boğulup gitti.” (Doç.Dr. Yusuf Çetindağ/ Osmanlıyı müjdeleyen Mevlana. Sh: 106) Aslında buradaanlatılan, Akrep kaplumbağa misalinden; birçok ders ve ibret çıkarmakmümkündür. Hırslı ve doyumsuz insanlarda mizaç olarak aynen,bazen akrep, bazen de yılan kesilirler… Kendilerinden başkalarınıdüşünmediklerinden dolayı, hayatın tüm alanlarının onlara ait olmasınıisterler. Lakin unutulmasın ki, bu tipler; üç günlük dünya hayatlarında birazcirit atıp şımarsalar da; adlarından biraz bahs edilse de (!), yatları katları;kasa ve keseleri dolu olsa da; menzilleri meçhul ve meşru bir gayeleriolmadığından dolayı, hiç ummadıkları bir zamanda; uğrunda can verip canaldıkları her şeylerini, mirasyedilere bırakarak, çıplak bir şekilde tahta atabinip yüce mahkemede; akrepliklerinin hesabını vermeye giderler… Yüce Allah,cümle Müslümanları; hırs ve doyumsuzluk hastalığından muhafaza buyursun. Selamve dua ile.